Februari 2025 - Na de aankondiging in de eerste week van oktober dat er een noodopvang zou komen voor asielzoekers ontstond er veel onrust in het dorp Ugchelen. Deze mededeling van de gemeente Apeldoorn kwam als een verrassing en met name de locatie keuze viel bij een aantal inwoners niet in goede aarde.
Kerkenraadsleden van de Bronkerk waren aanwezig bij de informatieavond die verplaatst werd van de Bouwhofschool naar de Cantharel. Onze intentie was een tegengeluid te laten horen en niet op voorhand mensen weg te zetten als criminelen waardoor kinderen envrouwen niet meer veilig zouden zijn. De sfeer was echter zodanig dat hier weinig tot geen ruimte voor was. Het ging voornamelijk om praktische informatie. De emoties liepen hoog op door bevooroordeelde en ongenuanceerde uitspraken. Met bewonderenswaardig geduld wist burgermeester Ton Heerts de gemoederen te bedaren.
Toch hebben we als Bronkerk het achteraf als een gemiste kans ervaren een tegengeluid te laten horen. Toch te benauwd om radicaal je nek uit steken? De sfeer was grimmig rond de opvang. Spandoeken met discriminerende leuzen werden opgehangen. Het omgekeerde gebeurde. Een aantal bewoners rondom de opvang waren bang voor de intimidaties van de actievoerders. Zeker nadat er een explosief was afgegaan bij de voormalige Bouwhofschool. De Eloy school naast de opvang werd een speelbal van voor- en tegenstanders.
De Bronkerk heeft hen met bloemen en attentie een hart onder de riem gestoken. Dorpsgenoten die zich het lot van de asielzoekers aantrokken en hen wel een warm welkom wilden het en brachten stroopwafels met een welkomstgroet naar de locatie. In het huis-aan-huis blad van kerk en dorp ‘de Bron’ is in de week daarna gewezen op het respect en de waardige benadering die onze medemens veraf en dichtbij verdient. Daarbij de ruimte latend dat men anders over zaken mag denken, maar dan wel met respect voor die ander en op feitelijke argumenten gebaseerde meningen. Het was mooi dat dit artikel werd ondersteund door Kerk en Vluchteling , Apeldoorns Beraad van kerken en de Fransiscusparochie.
Achteraf is de noodopvang slechts tweemaal gebruikt en werd het in plaats van een dagopvang enkel een nachtopvang. Het college van diakenen heeft in de weken daarna meerdere malen contact gezocht met het COA en de gemeente met de vraag op welke wijze de Bronkerk ondersteuning zou kunnen bieden. Helaas is daar op geen enkele wijze op gereageerd, waarschijnlijk mede door het feit dat het bijna niet is gebruikt.
De NRC heeft een uitvoerig artikel gewijd aan de noodopvang in Ugchelen. Zij hebben met diverse betrokkenen gesproken, waaronder de Bronkerk. Wat haar opviel is dat de meeste dorpsbewoners zeiden geen moeite te hebben met de komst van de asielzoekers, maar dit tegengeluid minder werd gehoord.
Het stelt ons voor de vraag of we de ‘lieve vrede’ willen bewaren of duidelijk laten horen waar wij als christenen voor staan. Dat laatste had misschien wel wat meer benadrukt mogen worden……